osi obrotu
Encyklopedia PWN
techn. połączenie ruchowe (para kinematyczna) 2 członów umożliwiające ich względny ruch obrotowy wokół osi lub punktu.
Jowisz, symbol 
,
astr. piąta według oddalenia od Słońca i największa planeta Układu Słonecznego, a po Słońcu, Księżycu i planecie Wenus czwarty pod względem jasności obiekt na niebie (maksymalna jasność wynosi −2,8 wielkości gwiazdowej).
,
techn. zespół konstrukcji (głównie części maszyny) służący do podtrzymywania (łożyskowania) innej części konstrukcji, najczęściej osi lub wału, w sposób umożliwiający względny ruch obrotowy (rzadziej postępowy lub złożony) z możliwie małymi oporami ruchu;
precesja
mech. jeden z ruchów składowych bryły sztywnej poruszającej się wokół nieruchomego punktu;
[łac.],
Saturn, symbol 
,
astr. szósta według oddalenia od Słońca i druga pod względem wielkości planeta Układu Słonecznego.
,
geol. sformułowana w latach 60. XX w. i obecnie niemal powszechnie akceptowana teoria wyjaśniająca — w ramach spójnej koncepcji, zakładającej ruch płyt litosfery — rozrost dna oceanicznego, dryf kontynentów, rozwój wielkich struktur tektonicznych oraz przejawy wulkanizmu i sejsmiczności Ziemi.
